Należy do rodziny selerowate. Współcześnie uprawiany jest jako roślina warzywna i przyprawowa. Częścią jadalną jest nie tylko bulwa korzeniowa ale również nać. Lubi glebę żyzną, bogatą w próchnicę (o obojętnym pH), miejsce do uprawy to stanowisko słoneczne, umiarkowanie nawodnione. Seler korzeniowy najlepiej uprawiać z rozsady. Nie należy go sadzić po selerze, cebuli i pietruszce. Dobrym przedplonem dla selera są fasole, groch, ogórki i pomidory.

Seler jest źródłem witamin; A, B1, B2, B6, PP, E i C a także sodu, potasu, magnezu, manganu, chloru, żelaza, wapnia i fosforu. Można go spożywać w postaci surowej lub gotowanej – jest niskokaloryczny (100g – 6 kcal). Działa wzmacniająco, odwadniająco i rozwalniająco, działa w schorzeniach dróg moczowych, łagodzi dolegliwości serca, poprawia przemianę materii, działa odmładzająco.